Voor zolang ik me kan herinneren ben ik gefascineerd door de de film-en televisiewereld. Toch durfde ik als 18 jarige student de sprong niet wagen en koos ik voor de veilige optie: Interieurarchitectuur. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Tijdens mijn opleiding gingen beeld, geluid, verhaal, ... steeds een grotere rol spelen in mijn ontwerpen en concepten. Afstuderen deed ik met het ontwerp van enkele decorstukken voor een (nog) niet-verfilmd boek. De liefde en passie voor het vak in sindsdien groter dan ooit. En zo ook de wil om er deel van uit te maken!