Studie - Gendergelijkheid in de mediasector

Ook de Europese audiovisuele industrie kampt nog steeds met een significante genderongelijkheid op het gebied van lonen, discriminatie en seksuele intimidatie. De recente #metoo-campagne vestigde niet alleen extra aandacht op deze ongelijkheid, het ziet er naar uit dat de campagne er ook voor zal zorgen dat gendergelijkheid in de media hoog op de agenda zal komen te staan.

Vrouwen zijn namelijk nog steeds ondervertegenwoordigd op de audiovisuele werkvloer, vooral op het niveau van de decision makers en in creatieve beroepen. En dit gegeven wordt direct in verband gebracht met de productie en distributie van content. Deze content reflecteert immers dezelfde ongelijkheid. Niet enkel zijn vrouwen daardoor minder zichtbaar in de media, vaak worden ze eveneens stereotiep neergezet. Met de focus voornamelijk op huis en gezin, als seksobject of in ondersteunende rollen naast meer capabele mannen.

De studie ‘Gender Equality in the Media Sector’ (februari 2018) onderzocht op verzoek van de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid (FEMM) de gendergelijkheid in de Europese mediasector en de representatie van vrouwen, zowel op als achter de schermen. Case studies waren Oostenrijk, Malta, Zweden en UK. Ook doet de studie aanbevelingen om de gendergelijkheid in de Europese media te verbeteren.

Aanbevelingen

Een van de voornaamste prioriteiten om ongelijkheid tegen te gaan, is het doorbreken van discriminerende normen en houdingen, dus ook die van onbewuste vooroordelen die gendergelijkheid nog altijd tegenwerken. Sociale campagnes, sensibilisering, educatieve programma’s en gerichte training (ook voor decision makers!) zouden ondersteund moeten worden met financiering en promotie op nationaal en Europees niveau. Verder zou benadrukt moeten worden dat meer gendergelijkheid op en achter de schermen ervoor kan zorgen dat een bredere groep consumenten bereikt kan worden.

Verder onderzoek naar genderongelijkheid in de media kan de promotie van sociale veranderingen versterken, in het bijzonder de voortdurende analyse van data over genderongelijkheid in de verschillende lidstaten en die van ‘wat werkt’ bij de promotie van gelijkheid. Op die manier wordt niet alleen gekeken naar de schaalgrootte van het probleem, maar ook naar oplossingen.

Volgens de conclusies van de onderzoekers is het dringend tijd voor actie om bestaande regelgeving over gelijke behandeling veilig te stellen, waaronder die over gelijke lonen en seksuele intimidatie. Op die manier kunnen vrouwen voor hun rechten opkomen zonder risico te lopen dat dit hun carrière kan schaden. En op die manier kent de recente #metoo-discussie die losbarstte rond seksuele intimidatie ook positieve gevolgen. Hierdoor wordt het bewustzijn vergroot en de weg naar een verder debat geopend. En hoe minder sociaal geaccepteerd seksuele intimidatie wordt, hoe veiliger vrouwen zich zullen voelen om hun ervaringen te delen. Op bestuursniveau zou de aanpak van seksuele intimidatie volgens de hoogste standaard moeten verlopen waardoor incidenten eerlijk, duidelijk en transparant worden benaderd.

Aangezien de loonkloof na 40 jaar verankering nog steeds niet werd gedicht, is ook op dit vlak actie vereist. Met meer transparantie, vertaald naar vereisten die rekening houden met gradaties en criteria voor promoties. Normalisatie van parttime werk vormt op zich een positieve evolutie, maar houdt vaak ook een risico in voor overwerk omdat er geen rekening wordt gehouden met een aangepaste workload.

Gerichte initiatieven zoals training, mentorschap of netwerkmogelijkheden voor vrouwen zouden moeten worden uitgebreid met de nadruk op de ontwikkeling van competenties die het opklimmen op de carrièreladder mogelijk maken. Hieronder wordt ook de competentie verstaan om succesvol te onderhandelen over salarisverhogingen, werkomstandigheden en het recht op ouderschapsverlof of vakantie.

De opkomst van digitale media zorgt eveneens voor de nood aan opleidingen die vrouwen aanmoedigen en het hen mogelijk maken om zich te specialiseren op dit gebied en zo de gendergelijkheid in deze tak te verzekeren voor de toekomst.

Stereotiepe beeldvoering, waaronder ook deze op digitale platformen, blijkt in het bijzonder moeilijk om te reguleren. Door de vrijheid van expressie zijn mogelijke maatregelen vaak beperkt. Daarom is het belangrijk om de nodige informatie te verspreiden over de aanpak in de verschillende lidstaten van Europa in geval van overtredingen van gevestigde waarden. Deze aanpak kan dan worden vertaald naar de nationale context van het betreffende land.

Nog meer lezen?